Thursday, May 22, 2014
Nonkel, rust nu maar, je (ongelijke) strijd is gestreden. Ik hebt gevochten met alles wat je in je had, maar het mocht niet zijn. Ergens ben ik blij, want naast je gezin was ook je zus, mijn mama daar die laatste week. uitvoerig is ze over jou aan het vertellen. Over hoe dapper je hebt gevochten, over hoe verzorgend tante was, hoe warm je gezin is en hoe mooi jullie buitenverblijf is,... Ik ga je missen, maar zal je altijd herinneren als een warme persoonlijkheid met dat vleugje humor. Dag nonkel. Nathalie, Günther, Elly en Jorn
